Zal het er nog zijn?

Jezus:
De hemel en de aarde zullen verdwijnen, maar mijn woorden zeker niet. Maar wanneer dat allemaal zal gebeuren, op welke dag en welk uur, weet niemand. Ook de engelen in de hemel weten het niet. Alleen de Vader weet het. Als Ik terug kom zal het net zo zijn als in de dagen van Noach. In die tijd voor de grote vloed ging alles gewoon door. Men at, dronk en trouwde tot het moment dat Noach de ark inging. De mensen merkten niets tot de grote vloed kwam en hen allen wegnam. Als Ik kom zal het net zo gaan… (Matteüs 24:35b-39)

Bovenstaande tekst is een klein gedeelte van Jezus' onderwijs over de eindtijd. Met name over de situatie vlak voor zijn wederkomst. Om ons een beter beeld te geven, van deze komende gebeurtenis, maakt Jezus een vergelijking met de dagen van Noach:

Als Ik terug kom, zal het net zo zijn als in de dagen van Noach.

Wat was er zo kenmerkend aan de dagen van Noach? Als we Genesis 6:5-22 en de hoofdstukken 7-9 lezen dan vallen ons drie punten op:

1.	De boosheid van de mensen was groot. De Bijbel leert ons, dat de overleggingen van de mensen in die tijd te allen tijde boos waren. De schrijver van Genesis vermeldt: De aarde nu was verdorven voor Gods aangezicht, en de aarde was vol geweldenarij …want al (!) wat leeft had zijn weg op de aarde verdorven.
2.	De waarschuwing voor het oordeel van de alles verwoestende vloed was het lachertje van die dagen. Noach, de goedaardige dorpsgek, mocht gerust zijn kolossale ark bouwen van de mensen; zolang hij hun maar met rust liet.
3.	Afgezien van de verdorvenheid en geweldenarij leefden de mensen alsof er niets aan de hand was. De Heer zegt over deze perioden: In die tijd voor de grote vloed ging alles gewoon door. Men at, dronk en trouwde tot het moment dat Noach in de ark ging.

Over punt één kunnen we kort zijn. Het geweld in de wereld neemt toe en zal nog veel meer toenemen, net als de aard ervan. De details zullen we maar weglaten, want het is ronduit misselijkmakend en ziek wat mensen elkaar aandoen. En… het wordt alleen maar erger! Hoe meer de mensheid God, de bron van leven, de rug toekeert; hoe meer geweld er nodig is en toegepast moet worden om totale anarchie te voorkomen. Want de mens is niet alleen maar een redelijk zedelijk wezen, hij beschikt ook over een zondige natuur. Dat verklaart ondanks 'De Verlichting' de toenemende duisternis. Geweld kan dan ook alleen maar in toom worden gehouden door sterker geweld. Kijk maar wat er allemaal gebeurt in de 'Arabische lente'. Wat we er ook van denken, het blijkt steeds meer dat de wet van de sterkste de enige is die uiteindelijk telt. Wie het sterkst is heeft gelijk en krijgt zijn zin ten koste van bloedige offers.

De tweede overeenkomst van de eindtijd met betrekking tot de dagen van Noach, is de schijnbaar ongeloofwaardige wijze waarop de mensen gered kunnen worden. Bestond de redding in de dagen van Noach uit het ingaan in een kolossale boot op het droge(!). In onze dagen is het de prediking van het evangelie: het nieuws van- en over Jezus Christus. Het evangelie (goed nieuws) waarover de apostel Paulus schrijft, dat hij zich daar niet voor schaamt, want het is een kracht Gods tot behoud voor een ieder die gelooft.

Maar in de ogen van de niet-gelovigen is het een dwaasheid. In 1 Korintiërs 1:21-24 staat:

Want daar de wereld in de wijsheid Gods door haar wijsheid God niet gekend heeft, heeft het Gode behaagd door de dwaasheid der prediking te redden hen, die geloven. Immers, de Joden verlangen tekenen en de Grieken zoeken wijsheid, doch wij prediken een gekruisigde Christus, voor Joden een aanstoot, voor heidenen een dwaasheid, maar voor hen, die geroepen zijn, Joden zowel als Grieken, (prediken wij) Christus, de kracht Gods en de wijsheid Gods.

De ark had maar één deur, die door God zelf gesloten werd. Het evangelie kent ook slechts één deur tot behoud: Jezus Christus. Ook hier zal er een moment komen, dat deze deur definitief gesloten wordt. We kunnen dit lezen in Matteüs 25:10-13:

Doch terwijl zij heengingen om te kopen, kwam de bruidegom, en die gereed waren, gingen met hem de bruiloftszaal binnen, en de deur werd gesloten. Later kwamen ook de andere maagden en zeiden: Heer, heer doe ons open! Maar hij antwoordde en zeide: Voorwaar, ik zeg u, ik ken u niet. Waakt dan, want gij weet de dag nog het uur.

Een derde punt van overeenkomst is de onwetendheid en onverschilligheid ten aanzien van Gods oordeel. De mensen zullen doorgaan met leven alsof er niets aan de hand is. Alles gaat gewoon door: de mensen zullen eten, drinken en huwen en ieder doet zijn zaken en bezigheden alsof het altijd zo zal blijven. De apostel Paulus gaf al aan, dat dit daarom ook het enige is wat de ongeestelijke mens kan bedenken:

Laten we eten en drinken, want morgen sterven wij.

Een dergelijke levensvisie komt de intermenselijke relaties niet ten goede en deze houding zal ook een flink deel van de wereldwijde kerk treffen. Zo sterk zelfs, dat de Heer zich in Lucas 18:8 openlijk afvraagt of Hij bij zijn wederkomst nog het geloof zal vinden. ZAL HET ER NOG ZIJN? We lezen daar:

Doch, als de Zoon des mensen komt, zal Hij dan het geloof vinden op aarde?

In Het Boek staat het er zo:

Maar het is de vraag of Ik bij de mensen het geloof zal vinden als Ik terug kom.

Denk aan de gelijkenis van 'de tien maagden'. Alle tien vielen ze in slaap. Slechts vijftig procent bleek z'n zaken in orde te hebben. De overige van de gelovigen raken langzaam vervreemd van de Heer, en krijgen dan ook uiteindelijk te horen, dat Hij hun niet kent!!! Willen wij dat straks horen? Heus, het is een serieuze zaak (Matteüs 25:1-13).

Hoe komt het zo ver?
Hoe komt het nu dat we in slaap vallen? Welke factoren spelen hierbij een rol? Persoonlijk denk ik dat het in onze dagen om drie factoren gaat, die als geestelijke slaapmiddelen werken:
1) materialisme
2) genotzucht
3) egoïsme.

Deze veroorzaken een roes van ongeloof, onverschilligheid, lauwheid en traagheid. Ze maken ons geestelijk decadent. Met als gevolg dat we geestelijk in slaap dreigen te vallen. Velen zijn al ingedut, anderen zijn aan het gapen of zelfs knikkebollen. Het is daarom één van de taken van de kerk om de gelovigen wakker te houden.

Petrus schreef de twee brieven om de christenen in Klein Azië wakker te houden. Hun zuiver besef moest zuiver blijven, vandaar de herinneringen. Vandaag is er nog niets veranderd. Daarom probeer ik door dit artikel uw zuiver besef door herinnering wakker te houden. Want als Jezus terug komt, zal Hij dan het geloof vinden? En zo ja, waar? Bij u, bij jou en bij mij?

Wees wakker of wordt wakker, blijf wakker, totdat de bruidegom u heeft binnengelaten.

Jan Meijerink

Ga naar het overzicht met studies

Naar boven